telepraca2010, TELEPRACA(3)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
TECZKA INFORMACYJNA
Telepraca
Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie
Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej
Warszawa 2010
Teczka informacyjna: Telepraca
SPIS TREŚCI
I. Co to jest telepraca? 3
1.1. Co znaczy termin telepraca? 3
1.2 Historia telepracy 4
1.3. Zastosowanie telepracy 5
1.4. Dziedziny zastosowania telepracy 5
1.5. Koncepcja elastycznej pracy 6
II. Telepraca i jej formy organizacyjne 7
2.1. Formy organizacyjne telepracy 7
2.2. Zasady stosowania telepracy 8
III. Telepraca na świecie i w Polsce 10
3.1. Telepraca w krajach Unii Europejskiej i USA 10
3.2. Telepraca w Polsce 10
3.2.1. Badania Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych 10
3.2.2. Sondaż HRK Partners i Szkoły Głównej Handlowej 11
3.2.3. Badania Fundacji Centrum Promocji Kobiet 11
3.2.4. Badania Konsorcjum firm: Doradztwo Gospodarcze DGA S.A, Frąckowiak
i Wspólnicy-Konsulting Sp. z o.o., Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej oraz PBS
Sp. z o.o
13
IV. Telepraca w prawodawstwie
16
4.1. Telepraca a przepisy Kodeksu Pracy w Polsce
16
V. Telepracownik i telepracodawca
18
5.1. Telepracodawca
18
5.2. Telepracownik
18
5.3. Kto może telepracować?
19
5.4. Narzędzie potrzebne do stosowania telepracy
20
VI. Przykładowe stanowiska nadające się do telepracy
21
VII. Plusy i minusy telepracy
23
7.1. Korzyści dla pracodawcy
23
7.2. Korzyści dla pracującego
23
7.3. Korzyści makroekonomiczne:
24
7.4. Wady telepracy
24
VIII. Telepraca osób niepełnosprawnych
26
IX. Telepraca – wnioski
30
X. Przydatne adresy internetowe
31
XI. Źródła
32
Opracowano na podstawie: „Przegląd publikacji i opracowań poświęconych telepracy”, Sopot/Warszawa,
październik 2005 – „Telepraca. Ogólnopolski program promocji i szkoleń dla przedsiębiorców”
nr 38/PARP/2.3b/2004
2
Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej w Warszawie
Teczka informacyjna: Telepraca
I.
Co to jest telepraca?
1.1.
Co znaczy termin telepraca?
Po raz pierwszy elementy pracy zdalnej, czyli wykonywanej na odległość
za pośrednictwem komputera i łączy telekomunikacyjnych, pojawiły się już w latach 60-tych
ubiegłego wieku. Dopiero jednak ostatnie lata, które charakteryzuje gwałtowny rozwój
telekomunikacji oraz technologii teleinformatycznych i komputerowych, pozwoliły
na rozkwit tej idei i jej szeroką praktyczną realizację.
Dzięki zdalnej pracy miejsce i czas wykonywania pracy nie odgrywają już w wielu branżach
istotnej roli. Pracownicy wiele zadań mogą wykonywać w dowolnym miejscu i o dowolnej
porze, a rezultat swej pracy mogą błyskawicznie przesłać za pośrednictwem sieci w dowolne
miejsce.
Postępujący rozwój technologii informatycznej wywiera duży wpływ na sferę
prowadzenia biznesu. Na tym gruncie rodzi się wiele koncepcji zarządzania, które -
upraszczając - charakteryzują się coraz bardziej spłaszczonymi strukturami organizacyjnymi.
Koncepcja "przedsiębiorstwa bez pracowników" wydaje się być radykalna, ale tak najogólniej
można zdefiniować telepracę.
Za twórcę terminu "telepraca" uważa się Jacka M. Nillesa, amerykańskiego fizyka,
który wprowadził do użytku dwa terminy
1
:
Telepraca
(ang. teleworking): każdy rodzaj zastępowania podróży związanych
z pracą technika informacyjną (np. telekomunikacją i komputerami); przemieszczanie
pracy do pracowników zamiast pracowników do pracy.
Teledojazdy
(ang. telecommuting): okresowa praca poza centrala firmy;
wykonywanie pracy w domu, w siedzibie klienta lub w telecentrum co najmniej jeden
dzień w tygodniu.
1
Jack M. Nilles „Telepraca. Strategie kierowania wirtualna załogą”, WNT, Warszawa 2003, s. 21
3
Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej w Warszawie
Teczka informacyjna: Telepraca
1.2 Historia telepracy
o
Lata 60.
W Wielkiej Brytanii powstaje firma programistyczna F International, która
zatrudnia kobiety pracujące zdalnie w swoich domach.
o
1973r.
Pierwszy, eksperymentalny projekt telepracy, którego celem jest zbadanie
ekonomicznych korzyści nowej formy zatrudnienia oraz zademonstrowanie jej
w praktyce; raport końcowy ukazuje się w 1974 r.
o
1980r.
Alvin Toffler popularyzuje w książce "Trzecia fala" ideę "elektronicznej wioski",
w której ludzie wykonują swoją pracę we własnych domach. 14 lat później Toffler
pisze: "sieci komputerowe to serce infrastruktury Trzeciej Fali, (...) która
w sferze zatrudnienia podpada pod rubrykę telepraca".
o
1980r.
U.S. Army (DARCOM) testuje możliwości pracy zdalnej.
o
1982r.
American Express podejmuje program telepracy Project Homebond
przeznaczony dla osób niepełnosprawnych ruchowo.
o
1989r.
Władze miasta Los Angeles planują wprowadzenie programu telepracy
dla całego okręgu; w rok później zapada decyzja powołująca program do życia.
o
1992r.
AT&T wprowadza system telepracy, który w przeciągu sześciu lat obejmie 55%
pracowników amerykańskich oddziałów firmy (36 tys. osób).
o
1993r.
British Telecom publikuje szacunkowe dane na temat ilości osób zatrudnionych
w systemie telepracy: 6 mln w USA i 1,27 mln w Wielkiej Brytanii.
o
1995r.
Komisja Europejska (DG XIII-B) konstatuje: "telepraca może stać się częścią
naszego
przyszłego życia
zawodowego.
Rewolucja
telekomunikacyjna
i informatyczna stworzyła szeroki wachlarz nowych, elastycznych sposobów
wykonywania pracy, włącznie z możliwością przynajmniej częściowego przeniesienia
jej poza siedzibę tradycyjnego biura."
o
1997r.
Komisja Europejska powołuje do życia inicjatywę European Telework
Development w celu podniesienia świadomości zagadnień telepracy i jej rozwoju na
kontynencie europejskim; w 1998 r. powstaje Polski Punkt Informacyjny ETD.
1997r.
W USA pracuje 11 mln telepracowników.
o
1998r.
Powstaje Międzynarodowe Stowarzyszenie Telepracy z siedzibą w USA, którego
organem prasowym jest miesięcznik "Telecommute"
o
1999r.
Powstaje polskojęzyczny serwis internetowy Telepraca Polska.
2
o
2
Robert Szymczak, Internetowe miejsce pracy, Magazyn Internetowy WWW 9/99 (oryginał nosił tytuł
"Stworzone dla siebie").
4
Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej w Warszawie
Teczka informacyjna: Telepraca
1.3. Zastosowanie telepracy
Zastosowanie telepracy stało się możliwe poprzez:
o
obniżenie kosztów i zwiększenie wydajności komputerów oraz urządzeń i usług
telekomunikacyjnych;
o
zwiększoną dostępność narzędzi i usług zapewniających otwartość sieci
elektronicznych (w tym Internetu);
o
wzrastające powoli zainteresowanie ze strony pracodawców, pracowników
i prowadzących samodzielną działalność gospodarczą z wykorzystaniem nowatorskich
sposobów osiągania zawodowych i osobistych aspiracji.
Telepraca staje się atrakcyjną formą zatrudnienia poprzez:
wzrastający nacisk na sektor wytwórczy i usługowy zmierzający do obniżenia kosztów
o
usług kierowanych do klienta, przy jednoczesnej poprawie ich poziomu;
wzrastająca świadomość potrzeby ochrony środowiska naturalnego, a zwłaszcza
o
wpływu, jaki wywierają na niego budowa dróg i samochody;
stopniowy rozwój gospodarki sieciowej, w której telepraca i
telehandel będą odgrywały
kluczowa role;
o
o
przechodzenie z "zatrudnienia na posadzie" do "pracy okazjonalnej", przy wzrastającym
udziale form samozatrudnienia i zatrudnienia na część etatu, oraz rosnącej zależności
od profesjonalistów, bardzo małych firm i "mikroprzedsiębiorstw".
1.4. Dziedziny zastosowania telepracy
Z badań wynikło, że telepracę najczęściej wykorzystuje się usługach finansowych.
Często też korzystają z tej formy pracy graficy komputerowi i księgowe.
tłumaczenia; 3,10%
copy writing; 6,20%
inne; 4,40%
usługi finansowe;
32,50%
projekty
architektoniczne; 9%
badania marketingowe,
rynkowe; 11,40%
grafika komputerowa;
28,10%
analizy ekonomiczne;
11,70%
praca edytorska,
redaktorska; 13,50%
księgowość; 25,40%
projektowanie
systemów
informatycznych;
15,70%
usługi prawnicze;
21,60%
sprzedaż,
przedstawicielstwo
handlowe; 18,70%
projekty techniczne;
17,70%
Źródło: Telepraca - Raport z badania 1000 przedsiębiorstw, PBS DGA, 2005
5
Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej w Warszawie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]