tekst8, teksty
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dziewczyna dostrzegła to kštem oka. Nie potrzebowała zaproszenia. Zaczęła uciekać. Wbiegła w grupę japońskich turystów. Przed oczami zamigotały jej kolory i błyski lamp aparatów fotograficznych. W biegu porwała, przy akompaniamencie krzyków sprzedawcy kapelusz i okulary przeciwsłoneczne z małego straganu. Z tyłu słyszała oburzone głosy ludzi potršcanych, przez bandytów gonišcych Meg. W pewnym momencie dziewczyna zdała sobie sprawę, że nie ma gdzie uciekać. Z dwóch stron otaczały jš kolumny, jaki szkolnych wycieczek, a z trzeciej nadbiegali złoczyńcy. Meg zaczęła się cofać. Kilka minut póniej jej plecy natrafiły na cianę jakiego budynku. Mężczyni zbliżali się. Meg wyczuła dłoniš klamkę od drzwi. Błyskawicznie nacisnęła jš i zniknęła we wnętrzu. Odwróciła się i zamarła. Była w kociele. W Bazylice w. Marka. Włanie trwała msza. Ksišdz zastygł z rękami w górze. Meg dla pewnoci przeżegnała się i weszła między wiernych, odprowadzana zabójczym wzrokiem kapłana. Ten zaczšł z powrotem piewać przerwanš pień. Niespełna minutę póniej do wištyni wpadło dwoje zdyszanych mężczyzn. Cała sytuacja powtórzyła się. Duchowny kontynuował odprawianie nabożeństwa. Odwrócił się, na chwilę, złożyć pokłon i w tej chwili rozległy się strzały. Ksišdz upadł na kolana, potem w niemym zdziwieniu upadł na podłogę. Rozległy się przerażone szepty, kto się modlił. To był ten moment. Meg wybiegła na rodek kocioła, a stamtšd w kierunku wyjcia. Z drugiej strony wištyni poruszyły się dwie osoby. Ruszyli za dziewczynš. Ta była już w połowie placu. Zdziwieni ludzie oglšdali się za niš. Wbiegła w labirynt uliczek. Biegła, często skręcajšc, by zmylić gonišcych. Po kilku sekundach zastanowienia wbiegła do starego budynku, który wczeniej mijała. Miała nadzieję, że bandyci ominš go. Niestety było inaczej. Musieli widzieć, gdzie wchodziła, bo bez wahania wkroczyli do starego domu. Z okna kuchni Meg widziała wszystko doskonale.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]