test humanistyczny 1, Testy Gimnazjalne, Humanistyczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU
ROZPOCZĘCIA EGZAMINU
WPISUJE UCZEŃ
UZUPEŁNIA ZESPÓŁ
NADZORUJĄCY
KOD UCZNIA
DATA URODZENIA UCZNIA
miejsce
na naklejkę
z kodem
dzień miesiąc
rok
dysleksja
EGZAMIN
W TRZECIEJ KLASIE GIMNAZJUM
Z ZAKRESU PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH
Instrukcja dla ucznia
KWIECIEŃ 2009
1.
Sprawdź, czy zestaw egzaminacyjny zawiera 14 stron.
Ewentualny brak stron lub inne usterki zgłoś nauczycielowi.
2.
Na tej stronie i na karcie odpowiedzi wpisz swój kod i datę urodzenia.
3.
Czytaj uważnie wszystkie teksty i zadania.
4.
Rozwiązania zapisuj długopisem lub piórem z czarnym
tuszem/atramentem. Nie używaj korektora.
5.
W zadaniach od 1. do 20. są podane cztery odpowiedzi: A, B, C, D.
Odpowiada im następujący układ na
karcie odpowiedzi
:
Czas pracy:
120 minut
Liczba punktów
do uzyskania: 50
Wybierz tylko
jedną
odpowiedź i zamaluj kratkę z odpowiadającą jej
literą, np. gdy wybrałeś odpowiedź A:
6.
Staraj się nie popełnić błędów przy zaznaczaniu odpowiedzi, ale jeśli się
pomylisz,
błędne zaznaczenie otocz kółkiem
i
zamaluj inną odpowiedź.
7.
Rozwiązania zadań od 21. do 29. zapisz czytelnie i starannie
w wyznaczonych miejscach. Pomyłki przekreślaj.
8.
Redagując odpowiedzi do zadań, możesz wykorzystać miejsca opatrzone
napisem
Brudnopis
. Zapisy w brudnopisie nie będą sprawdzane
i oceniane.
Powodzenia!
GH-1-092
Podróż niejedno ma imię...
Tekst I
Człowiek o gorącym sercu i romantycznej duszy. Pasjonat życia. W wolnych chwilach
czyta sonety Petrarki w oryginale i... planuje kolejne podróże.
Z Markiem Kamińskim
rozmawia Anna Ibisz.
W którym momencie życia zdecydował Pan, że zostanie podróżnikiem?
Jako dziecko czytałem bardzo dużo książek, również podróżniczych: Juliusza Verne’a,
Adama Bahdaja, pamiętniki Amundsena. Zafascynował mnie świat podróży i życie, w którym
dzieją się nowe rzeczy, patrzy się w przyszłość, odkrywa białe plamy na mapie.
Pamięta Pan swoją pierwszą wyprawę?
Tak, to była wycieczka z rodzicami do Karpacza (
śmiech
). Później w czasie studiów byłem
dwa razy w Meksyku, raz na Kubie, przejechałem też z przyjacielem całą Europę. Wybór
kierunku studiów bardzo mi się w podróżowaniu przydał, bo filozofia uczy myślenia, a bez
niego nie da się podróżować. […]
Ile razy otarł się Pan o śmierć?
Wiele razy. Przechodziłem przez lodowe szczeliny, wpadałem do wody. Zawsze się wtedy
bałem. Strach to naturalny odruch, którego nie należy się wstydzić. [...]
Bliscy cieszą się z Pańskiej pasji?
Martwią się o mnie, zniechęcają mnie do wypraw. Moi rodzice nie cieszą się z mojej pasji, ale
ja to rozumiem. Gdybym miał syna, też bym się o niego bał, bo taki rodzaj podróżowania,
jaki uprawiam, jest niebezpieczny. [...] Człowiek powinien móc realizować swoje marzenia
i zdawać sobie sprawę z ryzyka, jakie to za sobą pociąga.
Czy podróżowanie jest tylko pasją, czy też Pana zawodem, sposobem na życie?
Wszystko zależy od skali wyprawy. Jeśli myśli się o zdobywaniu bieguna, to jest to pasja,
której trzeba się w pełni poświęcić. […] Dla mnie wyprawy są po prostu życiem, połączeniem
zawodu i pasji. Jeśli miałbym doradzać coś ludziom, którzy dużo pracują, a marzą o jakiejś
wyprawie – nie trzeba od razu iść na biegun! [...]
Czego się Pan dowiedział o sobie samym dzięki tym wyprawom?
Tego, że każdy człowiek może bardzo wiele dokonać, jeśli tylko chce. […]
Będzie Pan podróżował do końca życia?
Tak. I nie chodzi mi o przemieszczanie się z punktu A do B, traktuję moje wyprawy jak
projekty. Tak jak malarz, który ma farby i płótno i stara się coś namalować, tak i ja staram się
zaplanować każdą wyprawę jak jakąś kompozycję. Podróżowanie też jest swego rodzaju
sztuką, twórczością człowieka. Mnie nie chodzi o zaliczanie kolejnych miejsc na mapie, nie
zależy mi na tym, żeby być bohaterem, nie chcę z nikim konkurować ani nikomu niczego
udowadniać. Chcę tworzyć własne kompozycje. Ale nic na siłę. We wszystkim przecież
trzeba umieć znaleźć równowagę.
[za:]
Strona 2 z 14
Zadanie 1. (0-1)
Jaką rolę w życiu Marka Kamińskiego odegrały książki, które czytał w dzieciństwie?
A.
Rozwinęły w nim zainteresowanie historią i geografią.
B.
Obudziły w nim ciekawość świata.
C.
Zachęciły go do prowadzenia badań naukowych.
D.
Nauczyły go planowania własnych działań.
Zadanie 2. (0-1)
Co studiował Marek Kamiński?
A.
Dziennikarstwo.
B.
Geografię
.
C.
Filozofię.
D.
Malarstwo.
Zadanie 3. (0-1)
Zdaniem Marka Kamińskiego wyprawy
A.
sprzyjają odkrywaniu piękna ojczystej przyrody.
B.
zachęcają do lektury powieści podróżniczych.
C.
umacniają więzi między podróżnikami i ich rodzinami.
D.
pozwalają realizować marzenia i odkrywać prawdę o człowieku.
Zadanie 4. (0-1)
Wyrażenie
białe plamy
w kontekście wypowiedzi Marka Kamińskiego oznacza
A.
nieznane fakty z przeszłości.
B.
miejsca wiecznego śniegu.
C.
bezkresną, niezmierzoną przestrzeń.
D.
nowe, niezbadane jeszcze miejsca.
Zadanie 5. (0-1)
Ogólną myśl o charakterze filozoficznym Marek Kamiński zawarł w zdaniu:
A.
Zafascynował mnie świat podróży i życie, w którym dzieją się nowe rzeczy, patrzy się
w przyszłość, odkrywa białe plamy na mapie.
B.
Moi rodzice nie cieszą się z mojej pasji, ale ja to rozumiem.
C.
Każdy człowiek może bardzo wiele dokonać, jeśli tylko chce.
D.
I nie chodzi mi o przemieszczanie się z punktu A do B, traktuję moje wyprawy jak projekty.
Strona 3 z 14
Jan Vermeer,
Geograf
(ok. 1668 r.), [w:] „Galeria Sztuki” nr 14.
Zadanie 6. (0-1)
W centrum obrazu artysta umieścił
A.
okno przysłonięte kotarą.
B.
mapę wiszącą na ścianie.
C.
szafę z globusem.
D.
mężczyznę z cyrklem.
Zadanie 7. (0-1)
Światło padające przez okno
A.
wydobywa z mroku tylko postać mężczyzny.
B.
oświetla głównie sylwetkę mężczyzny i rozłożoną mapę.
C.
jednakowo oświetla wszystkie przedmioty.
D.
szczególnie eksponuje szafę i stojący na niej globus.
Zadanie 8. (0-1)
Wyraz twarzy i postawa postaci przedstawionej na obrazie świadczą
A.
o wzburzeniu.
B.
o przerażeniu.
C.
o zadumie.
D.
o radości.
Strona 4 z 14
Zadanie 9. (0-1)
Obraz jest przykładem malarstwa
A.
rodzajowego.
B.
mitologicznego.
C.
historycznego.
D.
pejzażowego.
Tekst II
Prośba o wyspy szczęśliwe
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.
Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.
Konstanty Ildefons Gałczyński,
Prośba o wyspy szczęśliwe
,
[w:]
Serwus, madonna. Wiersze i poematy
, Warszawa 1984.
Zadanie 10. (0-1)
W którym z zacytowanych wersów bezpośrednio ujawnia się podmiot liryczny?
A.
Wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj.
B.
Dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul.
C.
We śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.
D.
Myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.
Zadanie 11. (0-1)
Osoba mówiąca w wierszu
A.
planuje realną podróż.
B.
tęskni za biblijnym rajem.
C.
marzy o szczęściu w miłości.
D.
rozmyśla o samotnym życiu.
Zadanie 12. (0-1)
Nastrój, w jakim jest podmiot liryczny, najtrafniej wyrażają określenia:
A.
ukojenie i nadzieja.
B.
obojętność i niechęć do działania.
C.
zwątpienie i rozpacz.
D.
radość i pewność siebie.
Strona 5 z 14
[ Pobierz całość w formacie PDF ]