testy6, Chemia, Liceum, liceum testy, zadania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
T
ESTY Z
CHEMII
VI
CHEMIA WYBÓR TESTÓW, TOM II,
MEDYK, WARSZAWA 1997
...................................................................... 2
1.
E
LEMENTY SYSTEMATYKI ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH
................................................................. 2
2.
L
ITOWCE
............................................................................................................................................... 6
3
B
ERYLOWCE
......................................................................................................................................... 10
4.
B
OROWCE
............................................................................................................................................ 13
5
W
ĘGLOWCE
.......................................................................................................................................... 16
6
A
ZOTOWCE
........................................................................................................................................... 19
7
T
LENOWCE
........................................................................................................................................... 24
8
F
LUOROWCE
......................................................................................................................................... 27
9
M
IEDŹ
,
SREBRO
,
CYNK
......................................................................................................................... 31
10
C
HROM
............................................................................................................................................... 36
11
M
ANGAN
............................................................................................................................................ 39
12
Ż
ELAZO
.............................................................................................................................................. 42
13
W
ĘGLOWODORY
................................................................................................................................46
14
A
LKOHOLE I FENOLE
.......................................................................................................................... 54
15.
A
LDEHYDY I KETONY
........................................................................................................................ 61
16.
K
WASY KARBOKSYLOWE
.................................................................................................................. 64
17
E
STRY I
T
ŁUSZCZE
............................................................................................................................. 68
18.
W
ĘGLOWODANY
............................................................................................................................... 72
19.
Z
WIĄZKI NITROWE
,
ESTRY KWASU AZOTOWEGO
,
AMINY I AMIDY
................................................... 78
20.
A
MINOKWASY
,
PEPTYDY
,
BIAŁKA
.................................................................................................... 83
23.
I
ZOMERIA
.......................................................................................................................................... 89
24
M
ECHANIZMY PRZEBIEGU REAKCJI W CHEMII ORGANICZNEJ
............................................................ 96
1
Chemia wybór testów, tom II,
MEDYK, Warszawa 1997
1. Elementy systematyki związków nieorganicznych
1.
I
Tlenki reagujące z kwasami a nie reagujące z zasadami nazywamy tlenkami zasadowymi
II
Tlenki reagujące z zasadami a nie reagujące z kwasami nazywamy tlenkami kwasowymi
III
Tlenki reagujące zarówno z mocnymi kwasami jak i z mocnymi zasadami nazywamy tlenkami
amfoterycznymi
IV
Tlenki amfoteryczne są zwykle trudno rozpuszczalne w wodzie
V
Tlenki obojętne nie reagują ani z kwasami, ani z zasadami, ani z wodą
Prawdziwymi stwierdzeniami są:
A
tylko I, II i III
B
tylko I, II, III i V
C
tylko I i II
D
wszystkie
Odp D
I
prawda:
CaO + 2HCl
→
CaCl
2
+ H
2
O
CaO + NaOH
→
nie reaguje
CaO + H
2
O
→
Ca(OH)
2
tworzy się zasada
II
prawda:
SO
2
+ 2NaOH
→
Na
2
SO
3
+ H
2
O
SO
2
+ HCl
→
nie reaguje
SO
2
+ H
2
O
→
H
2
SO
3
tworzy się kwas
III
prawda:
Al
2
O
3
+ 6HCl
→
2AlCl
3
+ 3H
2
O
Al
2
O
3
+ 2NaOH
→
2NaAlO
2
+ H
2
O
IV
prawda, tylko tlenki metali I grupy są doskonale rozpuszczalne w wodzie tworząc wodorotlenki, również
doskonale rozpuszczalne w wodzie.
V
prawda, dlatego nazywa się je obojętnymi
2.
Azot może utworzyć następujące tlenki: N
2
O, NO, N
2
O
3
, NO
2
, N
2
O
5
. Można je przyporządkować do
odpowiednich grup tlenków. Prawidłowy zapis podaje odpowiedź:
tlenki
kwasowe
zasadowe
obojętne
A
NO
2
, N
2
O
5
N
2
O, N
2
O
3
NO
B
NO
2
, N
2
O
5
N
2
O
3
N
2
O, NO
C
NO
2
, N
2
O
5
, N
2
O
3
N
2
O, NO
-------
D
NO
2
, N
2
O
5
, N
2
O
3
----------
N
2
O, NO
Odp. D
W przypadku tlenków metali lub niemetali można zaobserwować następującą tendencję:
stopień utlenienia
2
Tlenki niemetali nigdy nie mogą być zasadowe, ani amfoteryczne, natomiast tlenki metali mogą być (w
zależności od stopnia utlenienia) zarówno obojętne jak i amfoteryczne (właściwości związków muszą się
zmieniać stopniowo, a więc nie może jeden tlenek być zasadowy, następny obojętny by kolejny ponownie być
zasadowy (amfoteryczny))
3.
Po wprowadzeniu kilku kropli fenoloftaleiny do roztworu wodnego wodorotlenku barowego (tzw. wody
barytowej) roztwór zabarwia się na malinowo. Po przepuszczeniu pewnego gazu przez naczynie zawierające
powyższy roztwór, stwierdzono jego odbarwienie się. Gazem mógł być:
A
NH
3
lub PH
3
B
CO
2
lub SO
3
C
P
2
O
5
lub SiO
2
D
N
2
O lub NO
Odp. B
Jeżeli przez roztwór Ba(OH)
2
przepuszczano gaz i obserwowano odbarwienie się fenoloftaleiny, oznacza
to, że odczyn roztworu z alkalicznego zmienił się w kwaśny lub obojętny. Więc przepuszczany gaz musiał być
tlenkiem kwasowym (lub kwasem beztlenowym). Warunek ten spełniają CO
2
i SO
3
(również P
2
O
5
i SiO
2
, ale to
nie są gazy)
4.
Amfoteryczność tlenków jest wynikiem:
A
przewagi udziału wiązania jonowego w cząsteczce
B
przewagi udziału wiązania kowalencyjnego w cząsteczce
C
zbliżonego udziału wiązania jonowego i kowalencyjnego w cząsteczce
D
silnego oddziaływania elektrostatycznego pomiędzy atomami tlenu i metalu
Odp. C
Amfoteryczność tlenków (wodorotlenków) oznacza, że jednakowo łatwo (trudno) rozrywa się wiązanie
Me-O, jak i O-H. Czyli udział wiązania jonowego i kowalencyjnego w wiązaniu Me-O musi być podobny.
5.
Różnica pomiędzy właściwościami wodorotlenku zasadowego, wodorotlenku amfoterycznego i kwasu
tlenowego jest konsekwencją elektroujemności pierwiastka
E
tworzącego jeden z powyższych typów
związków i wynikającego z niej charakteru wiązań. Symbolom
x
,
y
,
z
w poniższym schemacie mogą
odpowiadać następujące znaczenia:
I
mała elektroujemność
II
średnia elektroujemność
III
duża elektroujemność
IV
mały udział wiązania jonowego
V
duży udział wiązania jonowego
VI
porównywalny udział wiązania jonowego i kowalencyjnego
E
O
H
x
y
z
Prawidłowe przyporządkowanie podanych znaczeń dla poszczególnych typów związków podaje
odpowiedź:
wodorotlenek zasadowy wodorotlenek amfoteryczny
kwas tlenowy
x
y
z
x
y
z
x
y
z
A
I
IV
V
II
VI
VI
I
IV
IV
B
I
VI
V
I
IV
IV
III
V
V
C
III
V
VI
I
VI
VI
I
IV
VI
D
II
IV
VI
III
VI
VI
III
IV
V
E
I
V
IV
II
VI
VI
III
IV
V
Odp. E
Jeżeli pierwiastek E charakteryzuje się małą elektroujemnością (tlen jest najbardziej elektroujemnym
pierwiastkiem zaraz po fluorze), to wiązanie E-O jest w dużym stopniu wiązaniem jonowym (łatwo dysocjuje w
3
wodzie). Związki tego typu wykazują charakter zasadowy. Jeżeli pierwiastek E posiada dużą elektroujemność
(np. jest na wysokim stopniu utlenienia) wiązanie E-O jest wiązaniem kowalencyjnym (trudno je rozerwać),
natomiast wiązanie O-H w dużej części wykazuje charakter jonowy. Związki tego typu stają się kwasami – tym
silniejszymi i bardziej elektroujemny jest pierwiastek E. Jeżeli elektroujemność pierwiastka E jest
porównywalna z elektroujemnością H, w tedy jednakowo łatwo można rozerwać wiązanie E-O jak i O-H.
Związek wykazuje charakter amfoteryczny
6.
Moc kwasów tlenowych:
I
rośnie w okresach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
II
maleje w okresach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
III
rośnie w grupach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
IV
maleje w grupach (układu okresowego) wraz ze wzrostem elektroujemności centralnego atomu reszty
kwasowej
V
zwykle rośnie ze wzrostem liczby atomów tlenu (przy tym samym centralnym atomie reszty kwasowej)
VI
zwykle maleje ze wzrostem liczby atomów tlenu (przy tym samym centralnym atomie reszty kwasowej)
Poprawnymi stwierdzeniami są:
A
I, III i V
B
II, IV i VI
C
tylko I i III
D
tylko II i IV
E
tylko I
Odp. A
I prawda, (porównaj zadanie 7). H
3
PO
4
<H
2
SO
4
<HClO
4
(atom centralny w każdym przypadku na max.
stopniu utlenienia)
III prawda (porównaj zadanie7) HClO
4
>HIO
4
V prawda HNO
2
<HNO
3
; H
2
SO
3
< H
2
SO
4
(większy stopień utlenienia atomu centralnego)
7.
Moc kwasów beztlenowych:
A
rośnie w obrębie okresu ze wzrostem elektroujemności
B
maleje w obrębie okresu ze wzrostem elektroujemności
C
maleje w obrębie grupy ze wzrostem elektroujemności
D
rośnie w obrębie grupy ze wzrostem elektroujemności
E
poprawne są odpowiedzi
A
i
C
Odp. E
Porównaj zadanie 7
A prawda NH
3
< H
2
O < HF
C prawda H
2
O < H
2
S < H
2
Te; HF <HCl < HBr < HI (elektroujemność w tym szeregu maleje, a moc kwasu
wzrasta, sprzeczność ta spowodowana jest, że elektroujemność maleje wolniej od mocy wiązania)
4
[ Pobierz całość w formacie PDF ]