technik.farmaceutyczny 322[10], T E C H N I K
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Autorzy:
mgr Alina Krawczak
mgr Barbara Trzewik
mgr Jolanta Wąsikowska
mgr Sylwia Wośko
Recenzenci:
dr Przemysław DoroŜyński
dr Anna Gumieniczek
Opracowanie redakcyjne:
mgr Edyta Kozieł
Korekta merytoryczna:
mgr Kazimiera Tarłowska
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Spis treści
Wprowadzenie
3
I. ZałoŜenia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
5
1. Opis pracy w zawodzie
5
2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno-
-wychowawczego
7
II. Plany nauczania
15
III. Moduły kształcenia w zawodzie
16
1. Podstawy działalności zawodowej
16
Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpoŜarowej oraz ochrony środowiska
19
Nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów społecznych
22
Charakteryzowanie budowy, fizjologii i patofizjologii organizmu
człowieka
27
Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomiki
30
2. Podstawy analizy i wytwarzania produktów leczniczych
33
Wykonywanie analizy jakościowej i ilościowej produktów
leczniczych 36
Pozyskiwanie i przetwarzanie roślinnych surowców leczniczych 40
Analizowanie procesów technologicznych produkcji leków
43
3. Środki lecznicze
46
Stosowanie związków chemicznych w lecznictwie
49
Stosowanie surowców roślinnych w profilaktyce i terapii
52
Analizowanie działania leków na organizm człowieka
55
4. Leki recepturowe i apteczne
58
Analizowanie i ocenianie zapisu leku recepturowego
i aptecznego
61
Wykonywanie leków recepturowych i aptecznych z surowców
roślinnych
64
Wykonywanie stałych leków recepturowych
67
Wykonywanie płynnych leków recepturowych
70
Wykonywanie półstałych leków recepturowych
73
Wykonywanie jałowych leków recepturowych
76
Kontrolowanie i wydawanie gotowego leku
79
5. Praktyka zawodowa
82
Wykonywanie zadań zawodowych w aptece szpitalnej
84
Wykonywanie zadań zawodowych w aptece ogólnodostępnej
88
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Wprowadzenie
Celem kształcenia w zawodzie technik farmaceutyczny jest
przygotowanie aktywnego, mobilnego i skutecznie działającego
pracownika gospodarki. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy
wymaga przygotowania ogólnego, opanowania podstawowych
umiejętności zawodowych oraz kształcenia ustawicznego.
Absolwent
współczesnej
szkoły
powinien
charakteryzować
się
otwartością,
wyobraźnią,
zdolnością
do
ciągłego
kształcenia
i
doskonalenia
oraz
umiejętnością
oceny
swoich
moŜliwości.
Wprowadzenie
do
systemu
szkolnego
modułowych
programów
nauczania ułatwi osiągnięcie tych celów.
Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, Ŝe:
– cele kształcenia i materiał nauczania wynikają z przyszłych zadań
zawodowych,
– przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa się głównie
poprzez realizację zadań zbliŜonych do tych, które są wykonywane na
stanowisku pracy,
– nie ma w nim podziału na zajęcia teoretyczne i praktyczne,
– występuje w nim prymat umiejętności praktycznych nad wiedzą
teoretyczną,
– jednostki modułowe integrują treści kształcenia z róŜnych dyscyplin
wiedzy,
– proces uczenia się dominuje nad procesem nauczania,
– umiejętności opanowane w ramach poszczególnych modułów dają
moŜliwość wykonywania określonego zakresu pracy,
– w szerokim zakresie wykorzystuje się zasadę transferu wiedzy
i umiejętności,
– programy nauczania są elastyczne, poszczególne jednostki moŜna
wymieniać, modyfikować, dostosowywać do poziomu wymaganych
umiejętności, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku pracy.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie
przez uczniów umiejętności określonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa się z zestawu modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadających im jednostek modułowych,
umoŜliwiających
zdobywanie
wiadomości
oraz
kształtowanie
umiejętności i postaw właściwych dla zawodu.
Jednostka modułowa stanowi element modułu kształcenia
w zawodzie, obejmujący logiczny i moŜliwy do wykonania wycinek pracy,
o wyraźnie określonym początku i zakończeniu, który nie podlega
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
W strukturze modułowego programu nauczania wyróŜniono:
– załoŜenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
– plany nauczania,
– programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek
modułowych,
schemat
układu
jednostek
modułowych,
literaturę.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania, ćwiczenia, środki dydaktyczne, wskazania metodyczne do
realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osiągnięć edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna mapa programu, zamieszczona w załoŜeniach
programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat powiązań między
modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich
realizacji. Ma ona ułatwić dyrekcji szkół i nauczycielom organizowanie
procesu kształcenia.
W programie został przyjęty system kodowania modułów i jednostek
modułowych, zawierający elementy:
– symbol cyfrowy zawodu, zgodnie z obowiązującą klasyfikacją
zawodów szkolnictwa zawodowego,
– symbol literowy oznaczający kategorię modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
– cyfrę arabska oznaczającą kolejny moduł lub jednostkę modułową.
Przykładowy zapis kodowania modułów:
322[10].O1
322[10]
– symbol cyfrowy zawodu: technik farmaceutyczny
O1
–
pierwszy
moduł
ogólnozawodowy:
Podstawy
działalności
zawodowej.
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
322[10].O1.01
322[10]
– symbol cyfrowy zawodu: technik farmaceutyczny
O1
–
pierwszy
moduł
ogólnozawodowy:
Podstawy
działalności
zawodowej
01
– pierwsza jednostka modułowa wyodrębniona w module O1:
Stosowanie
przepisów
bezpieczeństwa
i
higieny
pracy,
ochrony
przeciwpoŜarowej oraz ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
[ Pobierz całość w formacie PDF ]