technik.mechanik.lotniczy 314[05], T E C H N I K
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
MINISTERSTWO EDUKACJI
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
314[05]/T-4, SP-2,5/MEN/2010
2,5/MEN/2010
MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA
MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA
MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA
TECHNIK MECHANIK LOTNICZY
TECHNIK MECHANIK LOTNICZY
314[05]
TECHNIK MECHANIK LOTNICZY
Warszawa 2010
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Autorzy:
dr inŜ. Andrzej Rypulak
mgr inŜ. Zbigniew Polak
mgr inŜ. Krzysztof Rudko
Recenzenci:
mgr inŜ. Andrzej Nidecki
mgr inŜ. Edward Klecha
Opracowanie redakcyjne:
dr Beata Morka-Malicka
Korekta merytoryczna:
mgr inŜ. Janina Dretkiewicz-Więch
Korekta techniczna:
mgr Rafał Auch-Szkoda
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Spis treści
Wprowadzenie
3
I. ZałoŜenia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
5
1. Opis pracy w zawodzie
5
2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktyczno-
-wychowawczego
11
II. Plany nauczania
20
III. Moduły kształcenia w zawodzie
21
1. Środowisko pracy
21
Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpoŜarowej i ochrony środowiska
24
Określanie warunków funkcjonowania człowieka
w środowisku pracy
28
Posługiwanie się językiem angielskim zawodowym
32
Przestrzeganie przepisów lotniczych
36
2. Podstawy techniki
40
Stosowanie zasad termodynamiki technicznej
44
Stosowanie układów sterowania i regulacji
48
Stosowanie zasad mechaniki technicznej
52
Stosowanie materiałów konstrukcyjnych
56
Konstruowanie maszyn i urządzeń
61
Stosowanie urządzeń elektrycznych i elektronicznych
66
3. Podstawy techniki lotniczej
72
Wykorzystanie zjawisk aerodynamicznych w mechanice lotu
75
Stosowanie urządzeń cyfrowych
80
4. Eksploatacja statków powietrznych
84
Charakteryzowanie konstrukcji i instalacji płatowców
88
Stosowanie podstawowych technik wytwarzania
93
Wykonywanie obsługi technicznej wyposaŜenia
elektrycznego
98
Wykonywanie obsługi technicznej wyposaŜenia
awionicznego
103
Wykonywanie obsługi technicznej silników lotniczych
109
Diagnozowanie i naprawa statków powietrznych
116
5. Praktyka zawodowa
121
Wykonywanie obsługi statków powietrznych
123
Wykonywanie obsługi silników lotniczych
126
Praktyka w obsłudze statków powietrznych
129
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Wprowadzenie
Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie
aktywnego, mobilnego i skutecznie działającego pracownika gospodarki.
Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania
ogólnego, opanowania podstawowych umiejętności zawodowych oraz
kształcenia ustawicznego.
Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzować się
otwartością, wyobraźnią, zdolnością do ciągłego kształcenia
i doskonalenia oraz umiejętnością oceny własnych moŜliwości.
Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych ułatwi
osiągnięcie tych celów. Kształcenie modułowe, w którym cele i materiał
nauczania są powiązane z realizacją zadań zawodowych, umoŜliwia:
-
przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu, głównie poprzez
realizację
zadań
zbliŜonych
do
tych,
które
są
wykonywane
na stanowisku pracy,
-
korelację i integrację treści kształcenia z róŜnych dyscyplin wiedzy,
-
opanowanie umiejętności z określonego obszaru zawodowego.
Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, Ŝe:
-
proces uczenia się dominuje nad procesem nauczania,
-
uczeń moŜe podejmować decyzje dotyczące kształcenia zawodowego
w zaleŜności od własnych potrzeb i moŜliwości,
-
rozwiązania programowo-organizacyjne dają moŜliwość kształtowania
umiejętności zawodowych róŜnymi drogami,
-
umiejętności opanowane w ramach poszczególnych modułów dają
moŜliwość wykonywania określonego zakresu pracy,
-
wykorzystuje się w nim w szerokim zakresie zasadę transferu wiedzy
i umiejętności,
programy nauczania są elastyczne, poszczególne jednostki moŜna
wymieniać, modyfikować, uzupełniać oraz dostosowywać do poziomu
wymaganych umiejętności, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku
pracy.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie
przez uczniów umiejętności określonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa się z zestawu modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadających im jednostek modułowych,
wyodrębnionych na podstawie określonych kryteriów, umoŜliwiających
zdobywanie wiadomości oraz kształtowanie umiejętności i postaw
właściwych dla zawodu.
Jednostka modułowa stanowi element modułu kształcenia
w zawodzie obejmujący logiczny i moŜliwy do wykonania wycinek pracy,
o wyraźnie określonym początku i zakończeniu, który nie podlega
-
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
W strukturze modułowego programu nauczania wyróŜnia się:
-
załoŜenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
-
plany nauczania,
-
programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych oraz
literaturę.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania, ćwiczenia, środki dydaktyczne, wskazania metodyczne
do realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osiągnięć edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna mapa programu nauczania, zamieszczona
w załoŜeniach programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat
powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa
kolejność ich realizacji. Ma ona ułatwić dyrekcji szkół i nauczycielom
organizowanie procesu kształcenia.
W programie został przyjęty system kodowania modułów i jednostek
modułowych zawierający następujące elementy:
–
symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa
zawodowego,
-
symbol literowy oznaczający kategorię modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
-
cyfrę arabską oznaczającą kolejny moduł lub jednostkę modułową.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
314[05].O1
314[05]
– symbol cyfrowy zawodu: technik mechanik lotniczy,
O1
– pierwszy moduł ogólnozawodowy: Środowisko pracy
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
314[05]. O1.01
314[05]
– symbol cyfrowy zawodu: technik mechanik lotniczy,
O1
– pierwszy moduł ogólnozawodowy: Środowisko pracy,
01
– pierwsza jednostka modułowa w module O1: Przestrzeganie
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej
i ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
[ Pobierz całość w formacie PDF ]